بیماری پارکینسون Parkinson’s Disease

بیماری پارکینسون (Parkinson’s Disease) برای اولین بار توسط دانشمند بریتانیایی دکترجیمز پارکینسون (James Parkinson) در سال ۱۸۱۷ میلادی توصیف شد. او نام این بیماری را “فلج‌لرزان” نامید که امروزه آن را تحت عنوان بیماری پارکینسون می‌شناسند.

این بیماری یک بیماری پیشرونده دستگاه عصبی مرکزی (‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍CNS) در افراد پیر می باشد که در آن سلولهای خاصی به نام substantia nigra آسیب می بینند این سلولها از دوپامین به عنوان نوروترانسمیتر مغزی استفاده می کنند. علت این بیماری ناشناخته می باشد. همچنین درمانی برای این بیماری وجود ندارد اما داروهای زیادی وجود دارند که علایم این بیماری را کاهش می دهند.

پارکینسون بر اساس چهار علامت اصلی مشخص می شود: ارتعاش و لرزش دست و پا در حالت استراحت، کندی حرکات، سختی و خشک شدن دست و پا و بدن و نداشتن تعادل این چهار علامت اصلی را تشکیل می‌دهند.

علایم شایع:

1.لرزش، به خصوص در حالت عدم حرکت اندام و استراحت
2.سفتی عضلانی و کندی حرکت در کل بدن
3.راه رفتن نامتناسب به حالتی که پاها به زمین کشیده می شوند و فاصله پاها از هم بیشتر از حالت طبیعی است.
4..قامت خمیده
5.از بین رفتن حالت چهره
6.تغییرات صدا؛ صدا ضعیف و بم می شود.
7.اختلال بلع، آبریزش دهان
9.افسردگی، عصبی بودن

اختلال بلع، آبریزش دهان، دیزآرتری، صورت ماسکی، آپراکسی، آگنوزی از جمله مشکلات حیطه گفتار و زبان آنها می باشد.

مشکلات بلع یکی از مشکلات اولیه و شایع در پارکینسون میباشد و به خاطر آسیب عضلات در گیر در بلع می باشد. این مشکلات اغلب طولانی مدت هستند و باعث آسپیراسیون در حین بلع (مرحله سوم) می شوند. همچنین مدت زمان تغذیه و بلع افزایش می یابد.

انسانهای سالم آب دهان دهان خود را به طور طبیعی وارد معده می کنند اما در افراد دچار پارکینسون به دلیل مشکل در بلع بزاق در دهان جمع شده و منجر به آبریزش دهانی میشود.

دیز ارتری منجر به گفتار کند، آهسته و نامفهوم می شود و معمولا زیر و بمی صوت در این افراد کاهش می یابد. همچنین با پیشرفت بیماری بلندی صدا کاهش می یابد. این مشکلات منجر به مشکل در برقراری ارتباط می شود به طوری که حتی نمی توانند با افرادی که در یک اتاق همراه آنها هستند ارتباط برقرار کنند.

صورت ماسکی  منجر به از دست رفتن بیان چهره ای و همچنین کاهش سرعت پلک زدن می گردد.به دلیل این مشکل این افراد حالتی شبیه به خیره بودن به اشیا را دارند. لب پایین آنها افتاده و به سختی می توانند بخندند یا اخم کنند.

همچنین یکی از مشکلات آنها توهم (Hallucination) می باشد.

مشکلات شناختی آنها حیطه وسیعی را در برمی گیرد که از جمله می توان به مشکلا حافظه و مشکلات بینایی فضایی و مشکل در عملکرد اجرایی اشاره کرد. که در مراحل پیشرفته دمانس کامل بوجود می آید. این مشکلات شناختی منجر به مشکلات اجتماعی و شغلی می شود.

PARKINSON’S DISEASE Nutan Sharma Biographies of Disease(First published in 2008)
Psychiatric and Cognitive Disorders in Parkinson’s Disease Sergio E. Starkstein، Marcelo Merello Cambridge University Press( 2004)
Parkinson’s Disease A Complete Guide for Patients and FamiliesWilliam J.Weiner, M.D. The Johns Hopkins University Press(2007)